Χρήστος Ζερμπίνος & Μίλτος Λογιάδης – Εαρινή Ισημερία

Δύο πολύ γνωστοί μουσικοί με τεράστιες περγαμηνές από σπουδές και εμπειρία βρίσκονται μαζί σε έναν δίσκο. Ο Χρήστος Ζερμπίνος σολίστ στο ακκορντεόν και συνθέτης ο ίδιος, πέρα από τις εκτελεστικές του δυνατότητες και τις ηχογραφήσεις ως εκτελεστής, έχει δύο πανέμορφους προσωπικούς δίσκους τους οποίους συστήνω να ακούσετε. Ο Μίλτος Λογιάδης, γνωστός ως μαέστρος της Ορχήστρας των Χρωμάτων, έχει διευθύνει μεγάλες διεθνείς ορχήστρες και έχει έναν μεγάλο αριθμό ηχογραφήσεων. Το βιογραφικό και των δύο είναι πλουσιότατο για να πει κανείς περισσότερα και μπορεί να βρεθεί στο εύκολα στο διαδίκτυο.

 Στη συνέχεια της πρώτης - και επεισοδιακής – συνεργασίας τους με μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι έρχεται αυτός ο νέος δίσκος. «Ο Λαχειοπώλης Του Ουρανού» ή «Από Τα Πλήκτρα Στην Καρδιά», ανάλογα με την έκδοση, ήταν ο τίτλος του πρώτου δίσκου και η «Εαρινή Ισημερία» συνεχίζει το δρόμο της συνεργασίας ενός πιανίστα και ενός ακκορντεονίστα χωρίς άλλα όργανα να τους συνοδεύουν.

Από τις μουσικές του Μάνου στην έκφραση αγάπης για την παραδοσιακή μας μουσική. «Ανέκαθεν ένιωθα έναν κρυφό θαυμασμό για τους ανώνυμους δημιουργούς της λαϊκής μας παράδοσης, στο χώρο του τραγουδιού, της δημοτικής ποίησης, της ζωγραφικής και γενικότερα για τον λαϊκό μας πολιτισμό», γράφει ο Χρήστος Ζερμπίνος στο σημείωμα του cd. «Όταν κατέληξα στην επιλογή των τραγουδιών, διασκευάζοντάς τα για ακκορντεόν και πιάνο, θέλησα να τα επεξεργαστώ με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που έχουν περάσει στην συλλογική συνείδηση του έλληνα, με μιαν άλλη αισθητική αντίληψη». Αυτό είναι κάτι που σαφώς συμβαίνει στο δίσκο.

                     (ακούστε κάτι από τον προηγούμενο κοινό τους δίσκο, δεν υπάρχει κάτι από τον καινούργιο)

Τα τραγούδια είναι όλα γνώριμα, κλασικά παραδοσιακά τραγούδια όπως το «Μήλο Μου Κόκκινο», «Από Ξένο Τόπο», «Κανελόριζα», «Σαμιώτισσα» κ.α. Το ενδιαφέρον στο δίσκο είναι πως οι δύο αυτοί μουσικοί με το ταλέντο τους και το προφανές ενδιαφέρον για τη δουλειά αυτή Δεν έκαναν δύο πράγματα: πρώτα απ’ όλα δεν έπαιξαν απλά το τραγούδι στο πιάνο ή το ακκορντεόν με την αντίστοιχη συνοδεία του άλλου οργάνου· αντίθετα διασκεύασαν πολύ επιτυχημένα τα κομμάτια. Δεύτερο,  δεν έφτιαξαν ένα cd  με κεντρικό σκοπό να γεμίζει όμορφα το χώρο σαν μουσικό υπόβαθρο σε ένα καφέ, σε μια βραδιά στο σπίτι, σε ένα εστιατόριο· φυσικά και μπορεί να λειτουργήσει και έτσι, όμως ο προσεκτικός ακροατής θα βρει πολύ όμορφες μελωδικές – κυρίως – αλλαγές και συνολικά μια ιδιαίτερη αισθητική στον τρόπο που προσεγγίζουν τα αγαπημένα αυτά κομμάτια. Από τη μια το παίξιμο είναι πολύ γλυκό αλλά από την άλλη οι τεχνικές της παραλλαγής χρησιμοποιούνται με ελεύθερο και πολύ αποδοτικό τρόπο. Αυτό που προκύπτει έχει βάση στον παραδοσιακό σκοπό, φεύγει ωστόσο και μακριά από αυτόν συχνά και ίσως γι’ αυτό τα τραγούδια γράφονται σε παρενθέσεις, στο οπισθόφυλλο, και κάθε τραγούδι έχει ένα νέο όνομα.

Δεκαέξι παραδοσιακές μελωδίες και μια γνωστού συνθέτη, του  Κώστα Μουντάκη (Μεσοπέλαγα Αρμενίζω) παραδίδονται στον ακροατή με νεά ματιά και πολύ διαφορετικό ήχο. Οι δύο μουσικοί αρδεύουν από την παράδοση αλλά φιλτράρουν το αποτέλεσμα της καινούργιας καταγραφής της μέσα από τις γνώσεις και την δεξιοτεχνία στο όργανό τους.

 

Και σε αυτή τη συνεργασία το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Ο Μίκης Θεοδωράκης στο εισαγωγικό σημείωμα χαρακτηρίζει το έργο «σαν μια μαγική γέφυρα που συνδέει το δημοτικό μας τραγούδι με το σύγχρονο των δεκαετιών του ’50 και του ’60». Υπογραμμίζουμε το «μαγικό» και το ξανακούμε.