Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Ελένη Καραΐνδρου - Concert In Athens



Κάθομαι και ακούω τον τελευταίο δίσκο της Ελένης Καραΐνδρου ο οποίος κυκλοφόρησε πρόσφατα, μια ζωντανή ηχογράφηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Σκέφτομαι πόσο σπάνια ακούμε πλέον μουσικές που είναι πλημμυρισμένες από συναισθήματα και μελωδίες. Ορχηστρικά θέματα που, όχι σποραδικά, αλλά σταθερά, μόνιμα κεντρίζουν με δύναμη τους συναισθηματικούς μας υποδοχείς και γεμίζουν τις προσωπικές μας αποθήκες συγκίνησης με νέο πολύτιμο φορτίο.


Η Ελένη Καραΐνδρου δεν μπορεί να ονομάζεται συνθέτης, πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος όρος για να περιγράφει τους ανθρώπους με ανάλογες δυνατότητες, με ανάλογη ευαισθησία και εκφραστικότητα. Και τι να αρθρώσει κανείς για τους σπάνιους αυτούς ανθρώπους που μεταφέρουν την εικόνα σε νότες με τέτοιον τρόπο που δεν ξέρεις αν η μουσική υπηρετεί την εικόνα ή αν η εικόνα γίνεται εντέλει η δεύτερη προσλαμβάνουσα.

Ο δίσκος «Concert In Athens» περιέχει την ηχογράφηση από την συναυλία της 19ης Νοεμβρίου του 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Στο μέρος των εκτελεστών, συμμετέχει και πάλι η Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ και οι αγαπημένοι της μουσικοί Jan Garbarek στο τενόρο σαξόφωνο και η Kim Kashkashian στη βιόλα, καθώς και ο δικός μας Βαγγέλης Χριστόπουλος στο όμποε· η ίδια παίζει φυσικά πιάνο. Στο ένθετο περιγράφει με γλυκό τρόπο την πολύχρονη συνεργασία της με τους μουσικούς και την ορχήστρα. Η παραγωγή του Manfred Eicher εγγυάται και την ηχητική  ποιότητα του δίσκου. 

 

Οι συνθέσεις που ακούγονται είναι μια όμορφη επιλογή από αγαπημένα θέματα που έχει γράψει η Ελένη Καραΐνδρου στις συνεργασίες της με διάφορους σκηνοθέτες. Η παγκοσμίως κλασική συνεργασία της με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο βρίσκεται παρούσα στη λίστα των δεκαοκτώ κομματιών. Οκτώ όμως από αυτά τα δεκαοκτώ κομμάτια είναι είτε καινούργια είτε παλαιότερα και αδισκογράφητα, συνεπώς ο δίσκος περιέχει και νέο υλικό προς ακρόαση και όχι μόνο παλαιότερα θέματα. Ακούγονται λοιπόν συνθέσεις από τον «Γυάλινο κόσμο» του Tenessee Williams και από το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Edward Albee σε σκηνοθεσία του Αντώνη Αντύπα, από τον «Θάνατο του εμποράκου» του Arthur Miller σε σκηνοθεσία Jules Dassin καθώς και τρία κομμάτια που δε συνδέονται με κάποιο θεατρικό, κινηματογραφικό ή τηλεοπτικό έργο: «Μετά Τη Μνήμη – After Memory», «Κλειστοί δρόμοι – Closed Roads» και «Αdagio για σαξόφωνο». Όλες οι νέες αυτές δισκογραφικές παρουσίες κινούνται στο γνώριμο ύφος – και επίπεδο - της Ελένης Καραΐνδρου.

 Ο δίσκος, και αυτό μόνο έκπληξη δεν είναι, ακούγεται ενιαία, κάτι που συμβαίνει σε όλους τους δίσκους της. Η ατμόσφαιρα της συναυλίας – η συναισθηματική ατμόσφαιρα – επιτυγχάνεται στην ηχογράφηση και στα θετικά του δίσκου, κάτι που δείχνει και την προσοχή της παραγωγής, είναι η αποφυγή της καταγραφής των χειροκροτημάτων, ένας ήχος που θα έβγαζε τον ακροατή βίαια από την μέθεξη της υπέροχης μουσικής που άκουγε.


Συνολικά, πρόκειται για μία ακόμα δουλειά παγκοσμίου επιπέδου της μεγάλης Ελληνίδας μουσικού, άρτια σε περιεχόμενο, σε μουσικούς, και με την σφραγίδα της αισθητικής μιας από τις μακροβιότερες και πιο σημαντικές εταιρείες στον κόσμο, της ECM.


Δεν υπάρχουν σχόλια: